Ετικέτα: ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκε σήμερα 30 Νοεμβρίου 2024 η αρχιερατική Θεία Λειτουργία για τον Άγιο Απόστολο Ανδρέα στο Γηροκομείο Αθηνών του οποίου τιμάται  επί τη εορτή του Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, εκκλησία, εντός του χώρου.

Της ακολουθίας Ιερουργός ήταν ο σεβ. Μητροπολίτης Νεοχωρίου κ.κ. Παύλος, συνιερουργούντος του προϊσταμένου του Ιερού Ναού Αγίου Ανδρέα Γηροκομείου Αθηνών π. Θεώδορου Γρηγοράκη και συμμετεχόντων του Προέδρου του Γηροκομείου Αθηνών κ. Σπυρίδωνος Χαμακίωτη μελών του προσωπικού, πλήθους κόσμου από την ευρύτερη περιοχή του Γηροκομείου αλλά και ευλαβών προσκυνητών που ήρθαν για να συνεορτάσουν και να συμπανηγυρίσουν την εορτή του Αγίου Ανδρέα στο Γηροκομείο των Αθηνών.

Ολόκληρό το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

Μπροστά σε μια συγκλονιστική φιγούρα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που έχει γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά της στη Φίνος Φιλμ, βρέθηκε η «Espresso», όταν εντελώς τυχαία συνάντησε στο Γηροκομείο Αθηνών τη σπουδαία Μέλπω Ζαρόκωστα.

• Από τον Νίκο Νικόλιζα

Αφορμή για αυτή τη συγκλονιστική αποκάλυψη στάθηκε η γιορτή που ως εφημερίδα είχαμε προαναγγείλει και ετοίμασε η πρόεδρος του «Σπιτιού του Ηθοποιού» Αννα Φόνσου.

Αλήθεια, ποιος δεν θυμάται την τελευταία εν ζωή πρωταγωνίστρια στη θρυλική ταινία «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο» και «συμμαθήτρια» της Αλίκης Βουγιουκλάκη; Τη σύζυγο του «Μαυρογιαλούρου» Λάμπρου Κωνσταντάρα στο «Υπάρχει και φιλότιμο»; Την πρωταγωνίστρια στη «Βίλα των οργίων» και τόσους άλλους χαρακτηριστικούς ρόλους; Ρόλους που ποτέ δεν έσβησαν στο πέρασμα του χρόνου, αντιθέτως χαράχτηκαν βαθιά στη μνήμη πολλών γενιών που αγαπάνε τον ασπρόμαυρο ελληνικό κινηματογράφο.

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε, σας γράφω, διαμέσου της γιαγιάς μου, προκειμένου να σας ευχαριστήσω για το καλωσόρισμά μας στο χώρο του γηροκομείου. Είμαι ενθουσιασμένος! Περνώ αρκετή ώρα εκεί σχεδόν κάθε μέρα. Κάνω βόλτα είτε με το καρότσι μου είτε με τα πόδια στα δρομάκια κάτω από τα δέντρα, δίπλα σε λουλούδια και μυρωδιές που μου αρέσουν, παίζω με τα χορταράκια και τα χώματα! Χαζεύω τις γάτες, τις χελώνες και τα πουλιά που φτεροκοπάνε! Σε φωτογραφίες είδα ότι έχει και λιμνούλα με χρυσόψαρα. Έχω λοιπόν κι άλλα πράγματα να εξερευνήσω! Νιώθω ελεύθερος! Δεν έχει αυτοκίνητα ούτε φασαρία. Ακούω μόνο το κελάηδισμα των πουλιών. Σας ευχαριστώ που μου δίνετε την δυνατότητα να χρησιμοποιώ την παιδική χαρά. Εκεί περνάω την περισσότερη ώρα με άφατη ευχαρίστηση! Ακούσατε άλλωστε τα τρανταχτά γέλια μου την περασμένη εβδομάδα. Η γιαγιά μου λέει πως το γηροκομείο είναι χώρος με ιστορία! Όταν εκείνη ήταν μικρή, περνούσε απ’ έξω καθημερινά και της φαίνονταν παραμυθένια και τα κτίρια και ο κήπος του. Ερχόταν στην εκκλησία, ερχόταν και με το σχολείο της για επισκέψεις σε περιόδους γιορτών και το απολάμβανε. Στενοχωριόταν που έβλεπε να κινδυνεύει τα προηγούμενα χρόνια και χαίρεται, και αυτή και εγώ, που εσείς και η ομάδα σας εργάζεστε άοκνα για την αναβάθμιση του. Οι αλλαγές είναι ήδη εμφανείς και τις χαιρόμαστε όλοι: καθαριότητα, όμορφα γραφεία, περιποιημένα παρτέρια, λουλούδια, ευχαριστημένοι και χαρούμενοι τρόφιμοι. Χαιρετάμε παππούδες, γιαγιάδες ή υπαλλήλους που συναντάμε στη βόλτα μας και αντικρύζουμε γελαστά πρόσωπα. Συζητάμε μερικές φορές με γιαγιάδες, κυρίως αυτές μας σταματούν (μια μάλιστα μας χάρισε ένα ζακετάκι που είχε πλέξει), και μας λένε πόσο τις προσέχουν και πόσο όμορφα περνάνε! Θέλω να ευχαριστήσω πολύ τις κυρίες της γραμματείας και όλες τις κυρίες που εργάζονται δίπλα σας στα γραφεία! Με υποδέχτηκαν με ευγένεια, καλοσύνη και ανεκτικότητα αν και εγώ δεν κατάφερα να ανταποκριθώ εκείνη τη στιγμή. Σας ευχαριστώ και πάλι και εύχομαι να εκπληρωθούν οι στόχοι σας στο ακέραιο! Με εκτίμηση Χρήστος (μέσω της γιαγιάς του Ευαγγελίας Τσαπράζη)

Ανοίγει ξανά το ιστορικό θέατρο του Γηροκομείου Αθηνών, τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά την τελευταία μεγάλη παράσταση που είχε δοθεί στο ίδρυμα!

• Aπό τον Νίκο Νικόλιζα

Η πρόεδρος από το Σπίτι του Ηθοποιού Αννα Φόνσου, με ηθοποιούς από το καταφύγιο αγάπης και θαλπωρής που έχει δημιουργήσει και έχοντας στο τραγούδι τον Δημήτρη Κανέλλο και στο μπουζούκι τον υπέροχο Θανάση Βασιλά, αποφάσισε να ανέβει στη σκηνή του ιστορικού θεάτρου και να δώσει μια μουσικοθεατρική παράσταση, με σκοπό την ώθηση του ιδρύματος για την τρίτη ηλικία.

Ολόκληρο το ρεπορτάζ μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

Αξιότιμε κύριε Σολδάτο,

Στο Γηροκομείο Αθηνών φιλοξενήθηκε για 15 μήνες η θεία μου Σοφιανοπούλου Γεωργία, η οποία πρόσφατα αποβίωσε.

Κατά την παραμονή της, οι συνθήκες διαβίωσης ήταν άριστες και αυτό φαινόταν άμεσα από την ηρεμία στο πρόσωπο της. Ο ρουχισμός της καθώς και τα κλινοσκεπάσματα ήταν πάντα καθαρά, γεγονός που διαπιστώναμε σε κάθε επισκεπτήριο οι ελάχιστοι συγγενείς που ενδιαφερόμασταν για εκείνη. Ήταν πολύ σημαντικό για μας να βρίσκεται στο κατάλληλο περιβάλλον, δεδομένων και των προβλημάτων υγείας που είχε, και η επιλογή του συγκεκριμένου ιδρύματος αποδείχθηκε η καλύτε­ρη.

Ως δικαστική συμπαραστάτρια της, είχα άριστη συνεργασία και επικοινωνία με την προϊστάμενη κα Παπανίκου. Η υπευθυνότητα και η ευαισθησία της μου ενέπνευσαν εμπιστοσύνη και αισθάνθηκα από την πρώτη στιγμή ότι η θεία μου βρίσκεται σε καλά χέρια. Είναι πραγματικά ευτύχημα σε τέτοιες θέσεις ευθύνης να βρίσκονται άνθρωποι με περίσσεια ενσυναίσθηση.

Ιδιαίτερη μνεία θα ήθελα επίσης να κάνω για τον ιατρό κο Υφαντόπουλο. Πρόσφατα διαπιστώθηκε μετάσταση του υφιστάμενου καρκίνου στο στήθος της. λόγω έλλειψης φροντίδας κατά την πρώτη διάγνωση, και με κατατόπισε σχετικά με τις ενέργειες που μπορούν να γίνουν και κυρίως για τις πιθανές επιπλοκές. Η χειροι>ργική επέμβαση, στην οποία υποβλήθηκε στο Ιατρικό Αθηνών, ήταν επιτυχής. Ο κος Υφαντόπουλος παρακολούθησε στενά την μετεγχειρητική πορεία της υγείας της και με ενημέρωνε άμεσα για οτιδήποτε. Δυστυχώς, η άνοια δεν της άφησε περιθώρια ανάρρωσης. Θα είμαι πάντα ευγνώμων στον ίδιο για την τιμιότητα και το ενδιαφέρον του. Θα ήθελα μέσω αυ­τής της επιστολής να ευχαριστήσω από καρδιάς το προσωπικό του Γηροκομείου. Η θεία Γεωργία, ως ένας άνθρωπος που στερήθηκε πολλά, έμελλε προς το τέλος της ζωής της να λάβει όχι μόνο την καλύτερη δυνατή φροντίδα αλλά και όση αγάπη της άξιζε.

Ως ένα ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης, παραχώρησα στο ίδρυμα ό,τι είχα αγοράσει για την εκλι- πούσα κατά την διάρκεια της διαμονής της εκεί, ώστε να χρησιμοποιηθούν με βάση τις ανάγκες των ενοίκων. Και ειδικά αυτών που τους λείπει η αγάπη της οικογένειας τους.

Το Ιατρικό Νέο Ψυχικού, έκανε ιδιαίτερη μνεία στον κύριο Υφαντόπουλο για την ατομική υγιεινή και περιποίηση που της παρείχε αγόγγυστα όλο το προσωπικό του Γηροκομείου                     ,,

Με σεβασμό και εκτίμηση

Καρατίσογλου Μαρία